skał metamorficznych
Encyklopedia PWN
Alpy, fr. Alpes, niem. Alpen, wł. Alpi, słoweń. Alpe,
najwyższy obszar górski w Europie.
bałtycka tarcza, dawniej Fennoskandia,
geol. wydźwignięta część krystalicznego podłoża prekambryjskiej platformy wschodnioeur., obejmująca Płw. Kolski, Karelię, Finlandię, Szwecję i południową Norwegię.
petrograf fiński;
gnejs
skała metamorficzna składająca się gł. ze skaleni (powyżej 20% objętości) i kwarcu;
[niem.],
geol. proces zachodzący w głębszych partiach skorupy ziemskiej, prowadzący do przeobrażenia skał magmowych, metamorficznych i osadowych w skały o składzie i teksturze granitu;
